Van backpackerhel naar de koeienstal
Door: M
Blijf op de hoogte en volg Merel
03 Februari 2016 | Australië, Warrnambool
In Melbourne heb ik Saar nog kunnen zien en heb ik een paar heerlijke dagen gehad. Deze ervaring heeft me veel geleerd. Ik weet waar ik voortaan op moet letten. Ook het weerzien met Melbourne heeft me weer de drive gegeven die ik nodig had om echt te zorgen dat ik hier nog een jaar mag blijven.
De meiden van het huis waar iris en ik verbleven hebben al hun lijntjes uitgegooid en hebben ervoor gezorgd dat ik in hun geboortestad Warrnambool mijn farmwork kan doen.
Ik werd hartelijk ontvangen door Louise's broer en vriend en ik heb vandaag koeien leren melken en een quatbike leren rijden. Vanavond mag ik mee naar een soort familie uitje. Heerlijk weer, die hartelijkheid. Mijn liefde voor dit land rijst de pan uit!
Als ik goed genoeg ben mag ik voor een echte boer gaan werken en ga ik in het ouderlijk huis van Rosie logeren. Hopelijk kan ik af en toe een weekendje naar Melbourne, wat 3,5 uur hiervandaan ligt. Het voelt echt weer goed. Moet alleen zeggen dat ik enorme gewetensvragen heb bij het melken. Ik vind het goed dat ik de ballen heb om te zien hoe het écht werkt en niet m'n ogen sluit, maar elke zuignap die ik op zo'n uier zet voelt als een verraad. Ik kan het niet recht lullen. Ik kan ervoor kiezen om weer weg te gaan maar nu zit ik eindelijk op een goede weg. Ik blijf, maar ik denk dat ik hierna nog wel eens het veganisme uitprobeer. De koeien hebben het niet enorm klote hoor. Ze zitten maar een minuut of 3 aan zo'n ding, maar het is de absolute macht die de mens over de natuur heeft die me op zo'n moment heel erg naar de keel grijpt. Het is niet respectvol en we hebben absoluut geen recht om de melk die niet voor ons bedoeld is te stelen van de koe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley