Dag 25: Emotioneel achtbaantje!

Hooooly shit, wat een dag!
Hij begon zo goed. Lekker boerendingen doen, zoals een eenzaam achtergeraakt schaapje naar de rest brengen. Ik had nooit gedacht dat ik zo'n natuurtalent in schapen hoeden was.
Daarna zagen we een lammetje geboren worden. Prachtig hoor!

Ik voelde me zo goed dat ik de moed had verzameld om in de auto te gaan rijden naar de kroeg 3 km verderop. Voordat je me meteen een mietje vindt, het was een hele ouwe gare schakelbak én alles zit aan de verkeerde kant en links rijden natuurlijk. Nou, we misten meteen de afslag voor de kroeg dus moesten noodgedwongen kilometers later de afslag nemen. Gelukkig kwamen we bij het schattigste koffietentje ooit met een hele lieve ouwe hippie. Rijden ging top dus alsnog naar de kroeg gereden. Daar kwam iedereen gezellig met ons praten. Toen was het in één keer pikdonker. Onze boerderij zit aan een oprit aan een soort snelweg. Heel makkelijk te missen in het donker. Maar good old Google Maps wist het wel te vinden. Helaas kun je niet altijd op Google Maps bouwen.. Na dik een uur rondjes rijden wilden we keren en kwamen we vast te zitten en zagen we rook onder de motorkap vandaan komen. Binnen een minuut stopten er 2 auto's die ons uit de brand hebben geholpen en ons naar de goede weg hebben geleid. Australiërs zijn wel echt ontzettend behulpzaam. Les geleerd: niet in het pikdonker gaan rijden als je de weg niet weet. Je zou zelfs nog een een kangoeroe kunnen rammen ook!